HUSKY
Głowa: średniej wielkości, proporcjonalna do tułowia.
Kufa jest średniej wielkości, zwęża się stopniowo w stronę wierzchołka nosa. Koniec kufy nie jest ani szpiczasty, ani kwadratowy.
Wierzchołek nosa czarny u psów szarych, płowych czarnych. Koloru wątrobianego u psów rudych (maści miedzianej).
Brązowy lub cielisty u psów maści białej. Zgryz nożycowy. Dopuszczalny jest brak zębów.
Uszy są średniej wielkości trójkątne, wysoko osadzone i zbliżone do siebie, są grube i obficie porośnięte włosiem.
Koniec ucha lekko zaokrąglony, stoi prosto do góry. Oczy są brązowe lub jasnoniebieskie, przy czym często jedno może mieć inny kolor niż drugie.
Są w kształcie migdała i osadzone lekko skośnie.
Oryginalną i często poszukiwaną cechą są niebieskie tęczówki.
Szyja: średniej długości, dumnie noszona, gdy pies stoi, w kłusie szyja opuszcza się tak, że głowa noszona jest lekko do przodu, obficie owłosiona.
Tułów: silny zwarty, linia grzbietu prosta, kłąb wyraźny, lędźwie dobrze umięśnione, zad prosty, klatka piersiowa głęboka.
Ogon: w kształcie lisiej kity, dobrze owłosiony, osadzony powyżej linii grzbietu i noszony w kształcie sierpowatego łuku, gdy pies ma napiętą uwagę.
Charakter huskie to także duża doza niezależności. Co prawda pieski mogą wyglądać jak maskotka, jednak są też uparte i potrafią postawić na swoim. Nawet najlepiej szkolone pieski siberian husky nie są bezwzględnie posłuszne swojemu właścicielowi. Ich niezależne usposobienie sprawia, że często ignorują komendy, które bardzo dobrze znają. Mogą też oddalać się od swojego właściciela na spacerach, a żadna atrakcyjna nagroda nie jest skuteczna w stu procentach.